چین از اقدامات گسترده خود برای بهروزرسانی صنایع و رشد سبز در سال ۲۰۲۱ تحت عنوان «رشد سبز چین» رونمایی کرد.
وزارت صنعت و فناوری اطلاعات چین روز چهارشنبه اعلام کرد: این کشور برای بهبود بهرهوری انرژی، برنامههای بزرگی را در دست اجرا دارد و دیگر روشهای دیجیتالی را در مدیریت تقاضا برای برق و سایر مصارف، سرعت میبخشد.
براساس اعلام وزارت صنعت و فناوری اطلاعات چین، در این روش انتشار کربن در بخشهای حیاتی کاهش مییابد و شرکتهای بخش صنعتی تشویق میشوند که درزمینه مقاومسازی تجهیزات الکتریکی و اطلاعاتی سازی تلاش خود را افزایش دهند.
چین بر مدیریت صرفهجویی انرژی در شرکتهای کلیدی مصرف انرژی و بهینهسازی سیستماتیک انرژی در طرح برنامه پنج ساله چهاردهم (۲۰۲۵-۲۰۲۱) برای توسعه اقتصادی و اجتماعی ملی و اهداف بلندمدت در طول سال ۲۰۳۵ تأکید دارد.
اگرچه چین بزرگترین انتشاردهنده گازهای گلخانهای در جهان محسوب میشود.
اما درعینحال ازنظر میزان تولید انرژیهای تجدیدپذیر در جایگاه برتر دنیا قرار دارد این کشور بودجه خود برای حفاظتهای زیستمحیطی را به میزان حدود ۱٫۲ درصد از تولید ناخالص داخلیاش افزایش داده که این رقم با سطح کشورهای اروپای غربی قابل قیاس است.
مقامات چین همواره سرمایهگذاری در بخش حفاظتهای زیستمحیطی و تکنولوژی سبز را افزایش داده و به جایگاه برتر جهان ازنظر میزان تولید انرژیهای تجدیدپذیر دست پیداکردهاند.
در همین راستا چندین شاخص زیستمحیطی در چین با بهبود چشمگیری همراه بودهاند؛
بر اساس آمار رسمی منتشرشده، از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ میلادی، میانگین غلظت PM۲٫۵ در شهرهایی که استانداردهای جدید کیفیت هوا را اجرا کردهاند، با کاهش ۳۱ درصدی همراه بوده است.
چین در سال ۲۰۱۷ میلادی و ۳ سال زودتر از برنامهریزیهای انجامشده، توانست به هدف حداکثر نهایی کاهش کثرت کربن تا سال ۲۰۲۰ میلادی، به میزان ۴۰ الی ۴۵ درصد دست یابد؛ علاوه بر این، پوشش جنگلی در این کشور در طول ۱۰ سال با افزایش ۲۱ میلیون هکتاری همراه بوده است.
بااینوجود اگرچه چین توانسته است به پیشرفت چشمگیری در مسیر حفاظتهای زیستمحیطی دست یابد اما همچنان با تلاشهای بلندمدت، سرمایهگذاریهای عظیم و پایبندی مسئولان این کشور به تعهدات سیاسی خود در مسیر تغییر از رشد سریع اقتصادی به سمت توسعه پایدار و باکیفیت، ضروری است.
کیفیت هوای چین در طول سالهای اخیر بهبود داشته است اما میزان آلودگی هوا در این کشور همچنان یکی از چهار عامل اصل مرگومیر در چین محسوب میشود؛
بر اساس دادههای رسمی، هزینههای اقتصادی ناشی از مرگهای زودرس در چین معادل ۷ درصد از هزینههای پزشکی ملی و معادل ۸٫۶ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور است.